De Maassilo is een voormalige graansilo en graanelevator in de Rotterdamse Maashaven. De silo kwam gereed in 1911 en bevatte toen 128 silo's met een totale capaciteit van 20.000 ton graan. In 1930 kwam een tweede deel gereed, pal naast het oudste deel, en in 1951 vond nog een laatste uitbreiding plaats.  Sinds 2004 is de silo als uitgaansgelegenheid en evenementenlocatie in gebruik. Op de kopse kant van het pand is sinds 2008 een bedrijfsverzamelgebouw geopend voor creatieve ondernemers

De Pleinweg, een belangrijke verkeersader op Rotterdam-Zuid, werd aangelegd als verbindingsweg tussen 2 pleinen: het Maastunnelplein en het Zuidplein. In 2024-2025 werd de weg gerenoveerd.

De lastdrager van kunstenaar Han Rehm werd op 2 september 1950 onthuld door burgemeester Pieter Oud en was bedoeld als symbolische laatste steen bij de wederopbouw na de verwoestingen in de Tweede Wereldoorlog. Het beeld bevond zich oorspronkelijk op de gevel van het herbouwde pakhuis ‘De Eersteling’ aan de Rijnhaven van Pakhuismeesteren, maar werd bij de herinrichting van de Kop van Zuid verplaatst naar de ingang van Steinweg Handelsveem aan het Parmentierplein, de opvolger van Pakhuismeesteren. . In 2014 werd een replica op de Wilhelminapier (achter het Luxortheater) onthuld door burgemeester Aboutaleb.

De Sluisjesdijk was met de Heische Dijk aan de andere kant van de Barendrechtse sluis, oorspronkelijk de rivierdijk van de polder Robbenoord en Plompert. De dijk dankt zijn naam aan de Barendrechtse sluis die hier het water van de polder Robbenoord en Plompert via de Barendrechtse Haven in de Nieuwe Maas loosde. Vanaf 1876 ontwikkelde het gebied tussen de Sluisdijk en de rivier zich tot een opslag- en later ook raffinagecomplex voor aardolieproducten, in de volksmond “de benzine” genoemd. Tussen 1935 en 1940 verhuisde de opslag en raffinage van petroleum en benzine naar Pernis.

Het monument ‘De Vallende Ruiter’ van Marino Marini kreeg in 1988 een definitieve plek aan de Pleinweg op de kop van de Mijnsherenlaan. Achter het beeld bevinden zich twee witte betonnen wanden, die haaks op elkaar staan. Hierop staat de tekst: ‘VOOR DE ONGENOEMDEN DIE VIELEN VOOR DE VRIJHEID ONSTERFELIJK DOOR HET OFFER VAN HUN LEVEN’. Het monument is opgericht ter nagedachtenis aan de veertig mannen, die op 12 maart 1945 door de Duitse bezetter werden gefusilleerd op de hoek Pleinweg/ Goereesestraat.

Zwemcentrum Rotterdam heeft een 50 meter bad en een 25 meter bad. Het Zwemcentrum Rotterdam is in 2018 geopend als onderdeel van de herontwikkeling van het gebied Hart van Zuid en kwam in de plaats van het Sportfondsenbad Zuid uit 1961, later Zwembad Charlois . Dit zwembad werd in 2017 gesloten en in 2018 gesloopt.  Op de plek van het oude zwembad staat nu het theater Zuidplein.

De Dokhaven werd in 1881-1882 gegraven en in de jaren 1985-1986 gedempt. Vóór 1882 moesten de meeste schepen naar Antwerpen voor reparaties. Daarom besloot de gemeente de Dokhaven te graven met drie eigen gemeentedokken. De kleinste was 40 meter lang, de middelste 90 en de langste 110 meter.

Quarantaine-Inrichting Beneden Heijplaat - ook wel Quarantaineterrein Heijplaat genoemd - was een inrichting voor zeelieden met besmettelijke ziekten op de zuidoever van de Nieuwe Maas. In 1938 werd het complex in gebruik genomen als vluchtelingenkamp van Joodse vluchtelingen uit Oostenrijk en Duitsland. Na de oorlog was het een tijd in gebruik als tbc-kolonie. Het rivierstrandje op de oever is het enige natuurlijke zandstrand van Rotterdam Het hele terrein werd in 2010 Rijksmonument.

Heijplaat is ontstaan als woonwijk voor arbeiders van de toenmalige Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM) die in 1904 hier begon met onderhoud en bouw van schepen. In 1914 werd de NV Bouwmaatschappij Heyplaat opgericht, die toentertijd dit tuindorp liet bouwen. Begin jaren twintig was het tuindorp af. Nadat de RDM in 1983 sloot, ging de wijk in aanzien achteruit; winkels sloten en de levendigheid verdween. Sinds 2008 wordt het RDM-terrein ontwikkeld tot een onderwijscampus. Een deel van de gebouwen is anno 2015 gerestaureerd en sinds 2018 is het beschermd stadsgezicht.

De Rotterdamsche Droogdok Maatschappij (RDM) heeft bestaan tussen 1902 en 1996. Eerst als reparatiewerf, maar later ook als nieuwbouwwerf. Op zijn hoogtepunt telde het bedrijf 7.000 personeelsleden. Voor de bouw van 3 onderzeeërs werd een aparte hal gebouwd in 1928/29. Daarin konden drie boten tegelijk naast elkaar gebouwd worden. In 1994 werd de laatste onderzeeër van de RDM de Zr.Ms. Bruinvis aan de marine geleverd. Op het terrein van de RDM is inmiddels RDM Campus gerealiseerd.

Het winkelcentrum Zuidplein werd tussen 1962 en 1972 gebouwd en in 1972 geopend door TV-persoonlijkheid Mies Bouwman. Tussen 2022 en 2024 werd Winkelcentrum Zuidplein in het kader van Hart van Zuid gerenoveerd en uitgebreid.

Rotterdam Ahoy is een congres- annex evementencentrum, dat voort komt uit de tentoonstelling Rotterdam Ahoy dat in 1950 werd aangelegd ter voltooiing van de Wederopbouw (waar nu het Erasmus Medisch Centrum staat.)  In 1968 begon men met de bouw van het huidige complex, dat in 1971 geopend werd door Prins Claus en diverse malen is uitgebreid. Als onderdeel van Hart van Zuid werd in 2018 begonnen met de nieuwste uitbreiding van Ahoy met o.a. een hotel en een bioscoop.

Tussen 1946 en 1954 werd de “Groote Schouwburg” gebouwd, dat na een verbouwing in 1978 de naam Theater Zuidplein kreeg. In 2020 werd het oude gebouw gesloopt en werd er dat jaar een nieuw kunstenpand geopend met daarin Theater Zuidplein en de bibliotheek.

In vroeger eeuwen waren de wegen meestal onverhard; alleen de belangrijke wegen hadden een hardere ondergrond. De Schulpweg was zo’n belangrijke weg en was verhard met schelpen; vandaar de naam Schulpweg. De Schulpweg maakte deel uit van de verharde dijk, die liep van het veer Katendrecht via de Charloisse Hogedijk, de Katendrechtse Hogedijk (heet nu Grondherendijk), de Zuidhoek , de Schulpweg naar de Oude Maas.Zo konden koeriers de berichten van de bestuurders vlot vervoeren.

De Zuidpleinflat werd in 1949 opgeleverd als woontoren en was toen het hoogste woongebouw van Europa. De Zuidpleinflat was voornamelijk ontworpen voor alleenstaanden en kinderloze stellen. Bij de stedenbouwkundige herinrichting van het gebied ten zuiden van de flat was er vraag naar een kunstwerk waarin “een eigentijds mensbeeld” vorm kreeg. Kunstenares Berry Holslag vertaalde deze vraag in een stevig doorstappende man en vrouw in het beeld ‘City Walk’.

Inwoners van Rotterdam kunnen hun afval, grofvuil en kringloopgoederen (bruikbare tweedehandsspullen) gratis inleveren bij het milieupark. Inwoners van Charlois kunnen daarvoor van maandag tot en met zaterdag van 9.00 uur tot 17.00 uur terecht bij het milieupark aan de Aploniastraat 12 op het bedrijventerrein de Poort van Charlois. Bij een bezoek aan een milieupark wordt u gevraagd naar een geldig legitimatiebewijs én iets waarop uw postcode staat.

Vanaf 1927 is het polderland opgespoten en vanaf 1938 is begonnen met de aanleg van de begraafplaats. Na de Duitse inval van 10 mei 1940 werd de begraafplaats vervroegd geopend. Op 14 mei 1940 vond de eerste begrafenisplaats. In 1971 werd een speciaal gedeelte voor moslims ingericht, waarbij begraven wordt met het hoofd in de richting van Mekka. Er is ook een deel voor Chinezen met hun speciale rituelen. In 2014 werd een vak voor supporters van voetbalclub Feyenoord geopend. Het gras van de graven en het strooiveld komt uit Stadion Feijenoord (De Kuip).

Aan de Slinge 19 staat in de jaren 1909 -1910 gebouwde boerderij de Beukhoeve.  Nu is er sportvereniging Hagendoorn gevestigd, waar men judo, yoga en fitnesslessen kan volgen.

De Pendrechtse molen staat nu aan de Charloise Lagedijk 364 Barendrecht. Toen de polder Nieuw Pendrecht bedijkt werd rond 1580, bouwde men er een zogenaamde houten wipmolen voor de waterhuishouding. Deze werd in 1731 vervangen door de huidige, ronde, stenen bovenkruier. Eind 1957 is de molen buiten gebruik gesteld. De Pendrechtse Molen is dan al lange tijd de enig overgebleven windwatermolen van het eiland IJsselmonde, waar er zo’n 57 hebben gestaan. De molen werd in 1993 verplaatst vanaf het bedrijventerrein de Poort van Charlois naar zijn huidige plek.

Het Zuiderpark is een 215 hectare aangelegd stadspark en daarmee het grootste stadspark van Nederland. Het werd vanaf 1952 aangelegd als gebruikspark en niet als sierpark. In 2006 is het park sterk gerenoveerd: er verdwenen toen veel bomen en een aantal volkstuinen. Nieuwe waterpartijen ten behoeve van extra waterbergingscapaciteit kwamen er voor in de plaats.

De Sint-Bavokerk is een Rooms-Katholieke kerk aan de Slinge 775, die in 1960 in gebruik werd genomen. Het kerkgebouw is sinds 2019 rijksmonument. De kerk bestaat uit een grote centrale kerkzaal met een galerij. Het dak wordt omhoog gehouden door zeven betonnen spanten die over de kerk heen gebogen zijn, De 32 meter hoge toren staat apart van het gebouw op het voorplein.

Metrostation Slinge werd geopend in 1970, toen de eerste Rotterdamse metrolijn vanaf Zuidplein met één halte verlengd werd. Metrolijn E (Randstadrail) vindt hier zijn startpunt. Het eindpunt is station Den Haag Centraal.

Waar nu handelsterrein Waalhaven-Zuid ligt, was van 1920 tot de eerste oorlogsdagen in 1940 Vliegveld Waalhaven te vinden. Het was het eerste burgervliegveld van Europa. Van het vliegveld is niets meer terug te vinden. Waar nu de radiotoren staat, was ooit het middelpunt van het vliegveld. Naast de toren op het Parmentierplein ligt een gedenkteken voor de Engels piloten, die op 10 mei bij een aanval op het bezette vliegveld het leven lieten.

Asterlo laat nu een modern woon- en winkelcomplex in Zuidwijk zien. dat in 2020 werd opgeleverd en met de vrijdagsmarkt, die er al is sinds 1977, het kloppende hart van de wijk vormt. Daarvoor was Asterlo vooral bekend van haar gelijknamige sporthal, die in 2018 werd afgebroken.

De Protestantse Morgensterkerk aan het Slingeplein is gebouwd in 1956.  De laatste protestantse kerkdienst was er in 2008. De kerk is sinds 2010 in gebruik bij de World Mission Society Church of God.

De kinderboerderij de Molenwei is in 1978 geopend door wethouder van der Have. Naast een kinderboerderij was er ook een wilde plantentuin, waar inheemse planten groeiden. Helaas is de tuin deels verkleind mede door bezuinigingen. De kinderboerderij is in de plaats gekomen van de R.T.M. loodsen, die ere stonden.

Deze uit 2016 stammende voetgangersbrug over het spoor is genoemd naar de kunstenaar Gust Romijn (1922-2010). Deze woonde in de boerderij Kromme Zandweg nummer 110 (rijksmonument) . We zien het spoor een stuk lager liggen. De brug gaat over de dijk, die in het kader van de Deltawerken gebouwd is en door loopt tot metrostation Maashaven. Romijns kunstwerk “Twee kolommen” werd in 2024 naar het Waaltje achter Waelestein herplaatst.

De Silhouetten is de titel van een kunstwerk van kunstenaar Annemarie Theunissen. dat zich bevindt op het Plein 1953 in Pendrecht. De fontein met de silhouetten stamt uit 2012, toen het plein werd gerenoveerd.

Ooit werd in 1965 woonzorgcentrum Waelestein geopend. Het laagste ronde gebouw uit die tijd bood huisvesting aan ongeveer honderd bewoners. Het meer uit de kluiten gewassen jongere broertje uit 1989, een woontoren van vijftien verdiepingen, bevatte 83 woningen voor zelfstandig wonende ouderen. Na jaren van leegstand doet het nu dienst als woongebouw voor diverse doelgroepen. In de plint is Het Hoge Drukgebied gevestigd.

Het pand is in 1881 opgeleverd als directiewoning. Na diverse bewoners,gaf het pand de Havendienst onderdak Eind jaren ’70 bood het pand onderdak aan cultureel jongerencentrum Het Berenei, waar veel bekende pop(artiesten) optraden. In 1987 gaf Noodweer zijn afscheidsconcert in het Berenei . Het Berenei hield op te bestaan in de jaren 90 en er kwamen er diverse horeca aangelegenheden. Vanaf 2023 is Het Dokhuis de thuishaven van stichting NIVOZ. Zij sterken leraren en schoolleiders in hun pedagogisch handelen.